www.pantoia.de/Anthologien/Palata1896/vita.html
Letzte Bearbeitung: 20.6.2016
Copyright © Bernd Platzdasch

Wer war František Palata?

František Palata

František Palata wurde am 26.12.1870 im ostböhmischen Dašice (Daschitz) unweit von Pardubice (Pardubitz) geboren. Nach dem Besuch des Gymnasiums studierte er in Prag in der Hauptsache die alten Sprachen. Im Anschluss unterrichtete er lange Zeit als Hilfslehrer an verschiedenen Orten in Böhmen und Mähren. 1901 wurde er in Prostějov (Proßnitz) zum ordentlichen Lehrer ernannt. Von 1916 bis 1931 unterrichtete er am Gymnasium in Třebíč (Trebitsch). Dort starb er am 2.4.1946.

1917 veröffentlichte er in der lateinischen Zeitschrift »Sciptor Latinus« eine autobiographische Skizze. Darin macht er keinen Hehl daraus, wie sehr er unter den Pflichten seines Berufs und deren Folgen für seine Gesundheit zu leiden hat; er bereut es, Lehrer geworden zu sein, und wünscht sich nichts mehr als den baldigen Ruhestand, um sich ganz dem lateinischen Versemachen zu widmen. Seinen Worten fügt er den folgenden Ruf an die Himmlischen bei:

Caelestes, si quid merui, mihi vota benigne
solvite, quae foveo condita corde meo!
Oh – liceat mihi mox lucem vidisse beatam,
quae rude donatum solvat ab officiis,
officiis, quae tot pariunt fastidia fesso,
ut prope me vitae taedia corripiant.
Servitii vinclis ruptis tum denique laeto
en! respirabo pectore – liber homo.
Otia tum vobis, Musae, sacrae, Latinae
fas erit: a puero vester amator eram.
Arbitrio proprio potero tunc degere vitam
coniuge cum dulci progenieque simul.
Bina mihi est suboles, natae florentibus annis,
has cernam laetas vere vigere suo.
Has pietas ornet morum probitasque pudorque:
proficiant dociles artibus ingenuis.
Et quando Mortis Genius pernicibus alis
stridens attigerit tempora cana mea,
vili terricolae, mortali sorte creato,
debita naturae reddere praecipiens:
hae mihi praesto sint oculos operire natantes
liventesque genas rore rigare pio!
Harum complexu postremus spiritus auris
reddatur, linquat vividus ossa calor!
His non plura peto; suprema haec meta: modestis,
caelestes, votis adnuitote meis!

Vgl. Francisus Palata: Quid amici nostri de se ipsi scribant: 4. Franciscus Palata Prostannensis, in: Scriptor Latinus, Ann. XI, Mense Aprili MCMXVII, Num. I, S. 7–9. Zu weiteren Lebensdaten vgl. die Website der Stadt Třebíč http://ulice.obchody-trebic.cz/index.php?main=trebic_ulice∓id=605727 (21.6.2016) und den folgenden Link: http://www.prijmeni.cz/osobnost/32819/frantisek_palata (21.6.2016).

Verzeichnis seiner Schriften

CARMINA Latina XII ex Heinio et Schillero conversa ab Fr. Palata, Berlin 1896.

NUGAE metricae. Carmina poetarum Bohemicorum et Germanicorum Latine reficta, Prostějov [1912].

HORAE subsecivae. Carmina poetarum recentiorum, imprimis Bohemicorum, Latinis vestibus reddita, Třebíč 1926.

LYRA Romana. Carmina poetarum alienigenarum imprimis Bohemicorum Latinis versibus reddita, Praha 1928.

SELECTA poetarum Bohemicorum epigrammata, in: Program gymnasia Třebíč, 1930.

POESEOS Bohemicae specimina Latinis fidibus aptavit Fr. Palata Moravus epigrammata selecta, in: Il mondo classico, 4. Jg., Bd. 12, 1934, S. 153–165.

ANTHOLOGIA poeseos Bohemicae Latinis numeris aptata. Appendix: Alienigenarum poetarum carmina Latine reddita, Třebíč 1936.